Incrimination Meaning in Malayalam

Meaning of Incrimination in Malayalam

ഇംഗ്ലീഷ് മലയാളം നിഘണ്ടു

Incrimination Meaning in Malayalam, Incrimination in Malayalam, Incrimination Malayalam Equivalent, English to Malayalam Free Dictionary : Malayalam to English Free Dictionary : Meaning of Incrimination in Malayalam : Online Malayalam English Free Dictionary Online pronounciation in malayalam and english, transliteration, manglish word , copy word description. രണ്ട് ലക്ഷത്തിലധികം വാക്കുകളും അവയുടെ അർത്ഥങ്ങളും വ്യാഖ്യാനങ്ങളുമുള്ള നിഘണ്ടു ഇംഗ്ലീഷ് - മലയാളം, മലയാളം - മലയാളം നിഘണ്ടു. The biggest and fastest English-Malayalam, Malayalam-Malayalam Dictionary with hundred thousands of words and definitions ProMallu. Promallu English to Malayalam dictionary, definition, examples, Translation, pronunciation, synonyms, antonyms and Sentences with the word Incrimination, relevant words.

Incrimination

ഇൻക്രിമനേഷൻ

നാമം (noun)

കുറ്റംചുമത്തല്‍

ക+ു+റ+്+റ+ം+ച+ു+മ+ത+്+ത+ല+്

[Kuttamchumatthal‍]

കുറ്റം ചുമത്തല്‍

ക+ു+റ+്+റ+ം ച+ു+മ+ത+്+ത+ല+്

[Kuttam chumatthal‍]

പഴി ചുമത്തല്‍

പ+ഴ+ി ച+ു+മ+ത+്+ത+ല+്

[Pazhi chumatthal‍]

Plural form Of Incrimination

Plural form Of Incrimination is Incriminations

Sentences with the word Incrimination

1.The suspect's incrimination was based on circumstantial evidence and lacked concrete proof.

1.സാഹചര്യത്തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് പ്രതിയുടെ കുറ്റാരോപണം, കൃത്യമായ തെളിവുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു.

2.The politician vehemently denied any incrimination in the corruption scandal.

2.അഴിമതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു കുറ്റവും രാഷ്ട്രീയക്കാരൻ ശക്തമായി നിഷേധിച്ചു.

3.The police were unable to find any incriminating evidence during their search of the suspect's home.

3.പ്രതിയുടെ വീട്ടിൽ നടത്തിയ പരിശോധനയിൽ കുറ്റകരമായ തെളിവുകളൊന്നും കണ്ടെത്താൻ പോലീസിന് കഴിഞ്ഞില്ല.

4.The witness's testimony provided crucial incrimination for the prosecution's case.

4.സാക്ഷിയുടെ മൊഴി പ്രോസിക്യൂഷൻ്റെ കേസിൽ നിർണായകമായ കുറ്റം ചുമത്തി.

5.The defense team argued that the incrimination of their client was a result of false accusations.

5.തങ്ങളുടെ കക്ഷിയുടെ കുറ്റാരോപണം തെറ്റായ ആരോപണങ്ങളുടെ ഫലമാണെന്ന് പ്രതിരോധ സംഘം വാദിച്ചു.

6.The media coverage of the trial focused heavily on the incriminating statements made by the accused.

6.വിചാരണയുടെ മാധ്യമ കവറേജ് പ്രതിയുടെ കുറ്റകരമായ മൊഴികളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.

7.The prosecutor's case fell apart when the supposed incrimination turned out to be a misunderstanding.

7.വിചാരിച്ച കുറ്റം തെറ്റിദ്ധാരണയായി മാറിയപ്പോൾ പ്രോസിക്യൂട്ടറുടെ കേസ് പൊളിഞ്ഞു.

8.The suspect's lawyer used the lack of incrimination as a key argument for their client's innocence.

8.സംശയിക്കപ്പെടുന്നയാളുടെ അഭിഭാഷകൻ അവരുടെ കക്ഷിയുടെ നിരപരാധിത്വത്തിനുള്ള പ്രധാന വാദമായി കുറ്റാരോപണത്തിൻ്റെ അഭാവം ഉപയോഗിച്ചു.

9.Despite the lack of incriminating evidence, the jury found the defendant guilty based on witness testimony.

9.കുറ്റകരമായ തെളിവുകൾ ഇല്ലാതിരുന്നിട്ടും, സാക്ഷി മൊഴിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ജൂറി പ്രതി കുറ്റക്കാരനാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.

10.The release of the documentary about the case led to public outrage over the incrimination of innocent individuals.

10.കേസിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഡോക്യുമെൻ്ററിയുടെ പ്രകാശനം നിരപരാധികളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നതിനെതിരെ പൊതുജന രോഷത്തിന് കാരണമായി.

Incrimination Meaning in English

verb

Definition: : to charge with or show evidence or proof of involvement in a crime or fault: ഒരു കുറ്റകൃത്യത്തിലോ തെറ്റിലോ ഉൾപ്പെട്ടതിൻ്റെ തെളിവുകളോ തെളിവുകളോ ചുമത്തുകയോ കാണിക്കുകയോ ചെയ്യുക